Jako laiko odkreśla się muzykę w brzmieniach greckich. Jest to jeden z generalnie najbardziej charakterystycznych typów tego rodzaju dźwięków, który cechuje się zespoleniem w zasadzie trzech zupełnie odmiennych kategorii rozrywkowych w dziedzinie tamtejszej muzyki. O czym konkretnie mowa? Jeżeli chodzi o opisywany styl muzyczny, to jego cechą szczególną jest zespolenie w umiejętny sposób nieco kultury miejskiej, ale także muzyki typowo popularnej oraz tradycyjnej dla Grecji.
W zakresie laiko, jaka w Grecji jest powszechnie znana, na pewno trzeba powiedzieć, iż jej tradycja jest dość długa, bowiem pierwsze brzmienia w tym wydaniu pojawiły się na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Wówczas to laiko zaczęło stanowić muzykę przyszłości, mimo że na chwilę obecną określa się ją mianem muzyki przeszłości, w kontekście tego, że była to końcówka istnienia rebetiko – innego charakterystycznego typu dźwięków greckich.
W przypadku zupełnie nowego pokolenia natomiast, laiko określane jest jako nowe brzmienie, jakie cechuje się wykorzystywaniem także kompletnie innego instrumentarium. Warto wspomnieć, że stosowane są w nim popularne instrumenty do jakich zalicza się perkusję czy też buzuki, ale także jest tam sporo dźwięków wydawanych przez typowe instrumenty klawiszowe. Laiko przeważnie jest tak robione, żeby artyści je odgrywające na scenie korzystali ze wzmacniaczy dźwięków. W szczególności ta grecka kultura rozrywkowo-muzyczna upowszechniła się na dobre wartościowym typem muzycznym mniej więcej w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Obecnie jest ona nadal modna wśród znawców muzyki alternatywnej oraz rodzimych Greków.
Napisane przez: